Zondag 29 augustus 2004 ‘Welkom’ bij Jan en Gees…

Coevorden – Hardenberg, 20 km

19°C

Om halfzeven vanmorgen reden we weg. De zon kwam langzaamaan op en het zag eruit alsof we een redelijk mooie dag zouden krijgen. De gloeiende halve bol die zich op een gegeven moment liet zien, zette zich daar in ieder geval flink voor in. Ruim een half uur voordat we de trein konden nemen waren we al in Hardenberg. Volgende week kunnen we best iets later vertrekken.

De trein reed langs het kanaal richting Coevorden, het laatste stuk zelfs op een dijkje tussen twee kanalen in! Om vijf over half negen, tien minuten trein later, konden we gaan lopen.

In Hardenberg was er nog een Pieterpadstel, van een jaar of vijfenvijftig, op de trein gestapt. Tijdens het lopen bleek dat zij ook een vrij hoog wandeltempo hadden. Wij liepen voorop en voelden dus hun hete adem in onze nek. Na een stop om mijn wespensteek van afgelopen woensdag jeukvrij te sprayen (zo groot als mijn hand) hebben we ons iets verderop in laten halen. Mooi moment om onze truien uit te doen. Vrij snel daarna, in het buurtschap Klooster, konden ook onze pijpen eraf. Hierdoor liep de voorsprong van de andere Pieterpatters wat uit en hadden we tenminste geen last meer van elkaar. Ik moet zeggen dat ze echt een behoorlijk hoog tempo hadden, want dit was de eerste keer dat we werden ingehaald.

Bij De Haandrik, de kruising van de Overijsselse Vecht en het Almelo-De Haandrikkanaal, hebben we ze nog een keer gespot, maar ze zijn ons voorgebleven. Van Coevorden tot De Haandrik was het lopen over asfaltwegen en langs akkers. Uiteraard door kleine buurtschapjes. In één van de weilanden waar we langs kwamen stond een boom met een enorm dikke stam, ergens bij Holthone. Bij De Haandrik zelf zagen we een troepje kwartels of patrijzen. Erg leuk om te zien! Via nog meer asfalt en akkers kwamen we aan in Gramsbergen. Het café over het spoor “Bij Jan en Gees”, stond vermeld in de Pieterpadgids; “ Pieterpadwandelaars worden hier met open armen ontvangen. Een gastenboek ligt voor hen klaar.” Ja, behalve op zondagochtend half elf… Hartstikke dicht… Het dorp Hardenberg was leuk om doorheen te lopen. Er stonden leuke, oude huisjes, maar het zag er allemaal nogal rommelig uit. Het was wel gezellig met vlaggetjes versierd.

Onderweg werden we vrolijk begroet door o.a. blaffende honden, mekkerende schapen, loeiende

koeien en hinnikende paarden. Toen ik bij een pony ‘klakte’ begon ie te briesen en te hinniken, terwijl hij daarbij op de grond stampte. Hij wilde heel graag aandacht en een knuffel! Bij het volgende paard dat om aandacht vroeg, en kreeg, kwam er een hond aan die ook wel graag een aai wilde. Iets voorbij Gramsbergen zijn we aan een picknicktafel langs de Vecht (en helaas een drukke weg) even gaan zitten om iets te drinken. Dat was wel lekker.

Na nog veel meer boerderijtjes, asfalt en akkers kwamen we bij het Engelandsche bosch, waar we op een bankje voor de lunch hoopten. Maar natuurlijk, zoveel bankjes als we onderweg waren tegengekomen, in het bos, natuurpark, was geen bankje langs de route te vinden. Wel een mooie plasplek daarentegen, wat erg welkom was!

Iets verder, buiten het bos aan het eind van een zandpad, met nog drie kilometer te gaan, kwamen we een bankje tegen. Het leek erop dat het, net als de vorige keer, tijdens de lunch zou gaan regenen maar het werd uiteindelijk steeds lichter.

Het laatste stuk ging langs de Vecht, met langs de kant een mooi natuurgebied. We liepen op de dijk en hadden daardoor een mooi uitzicht op het gebied. Bij de brug eindigde de etappe, maar voor we bij het station en de auto waren, moesten we nog wel een aardig stukje lopen. We hadden besloten dat we een patatje zouden eten bij aankomst, maar tijdens de tocht door de stad bleek dat vrijwel alles dicht was. Zeer gelovige omgeving, dat merkten we wel. Gelukkig was de patatzaak, met terras, tegenover het station wel open. We konden onze snack toch nog nuttigen. Om een uur of één kwamen we daar aan, en hadden dus weer lekker doorgelopen. Het was een heerlijke etappe, maar volgende week doen we iets meer!