Vrijdag 22 april 2005 De Daltons

Grubbenvorst – Belfeld, ± 20 km

20°C zonnig

Vandaag was Remco jarig (31!), en dat vierden we met een lang weekeind in Noord-Limburg. We hadden voor een stacaravan op een camping in Belfeld gekozen, De Eekhoorn. Deze caravan hadden we een week geleden besproken en pas daarna kwamen we er achter dat deze vlak langs het Pieterpad ligt. Het openbaar vervoer maakte de dagplanning niet makkelijk en uiteindelijk kwam ik op het idee om de auto in St. Odiliënberg neer te zetten, het eindpunt van morgen, en dan met het openbaar vervoer naar Grubbenvorst te gaan. Dan konden we van Grubbenvorst naar het huisje lopen, en morgen van het huisje naar de auto.

Dus nadat Cor vanmorgen het cadeautje voor Remco was komen brengen gingen we om kwart voor tien weg. We hadden met de camping gebeld of we onze spullen eerder in de caravan mochten zetten en dat was gelukkig geen probleem. Om kwart voor twaalf deden we de deur van de caravan open, gooiden de spullen er in, wat drinken, even piesen en wegwezen weer.

We waren op tijd in Odilienberg, vonden de straat waar de bushalte moest zijn ook op tijd, maar de haltes waren weg! In verband met werkzaamheden… een buurtbewoner vertelde dat we dan naar Melick konden lopen, 2 kilometer verderop. Dat deden we dan dus maar. Zo’n 500 meter voor de halte kwam de bus voorbij, op een punt waar we hem niet konden laten stoppen, en te ver weg van de halte om hem op ons te laten wachten. Dat kostte ons een half uur… We waren precies op tijd in Roermond om de trein naar Venlo te nemen, en hadden in Venlo nog 20 minuten over voor de bus naar Grubbenvorst kwam.

We waren blij toen we om vijf over drie eindelijk konden gaan lopen! Zo laat waren we nog nooit begonnen. We liepen Grubbenvorst uit, richting het pontje over de Maas naar Velden. Langs de Maas, en om Velden heen, liepen we over een akkerweg. Aan het eind van het pad kwamen we bij een tussendoorpaadje met het straatnaambord Pieterpad. Over een polderweg gingen we verder naar Genooi. We kwamen langs een huisje waar ze aan de overkant van de weg twee bankjes en een tafel hadden neer gezet, een prullenbakje er bij, een pot geraniums op tafel en een boekje voor Pieterpadders en andere genieters, om iets in op te schrijven. Erg leuk weer.

De zon scheen, het was lekker warm. Vlak voor Venlo, na ongeveer zes kilometer lopen, hebben we op een bankje langs de Maas een kleine pauze ingelast. De tocht door Venlo ging soepeler dan verwacht, met weinig asfalt. Het winkelstraatje was bezaaid met gezellige terrasjes. Erg uitnodigend, maar we moesten verder, helaas… In het park hebben we een patatje gescoord bij een patatkraam, welke we, al rustig verder lopend, hebben opgegeten. Buiten Venlo gekomen gingen we gelijk het bos in. We kwamen langs een zandafgraving, met watertjes en een bankje. Een mooie plek dus voor een iets langere pauze. Vanaf het bankje zagen we in de verte oeverzwaluwen, met allemaal nesten in één van de wanden. Na de rust zijn we er even naar toe gelopen. Je kon er vlak onder staan. Het was zo mooi om te zien hoe ze af en aan vlogen.

We kwamen in een bos een heel leuk, klein eekhoorntje tegen, die ik net niet op de foto kreeg (twee seconden te laat…). Na de pauze waren we al snel in Tegelen. Voor de dorpsgrens kwamen we dan ook langs een tegelfabriek. Intussen hadden we zo’n 17 kilometer gelopen, nog een stuk of drie door het bos te gaan. Over heerlijke bospaden liepen we door een leuk bos met veel omgevallen bomen, ook over het pad. We liepen langs de grens van Nederland en Duitsland, bijna bij ‘onze’ camping.

Om half acht waren we thuis, en tijdens het schrijven, buiten op het terrasje, hebben we kennis gemaakt met de vier jonge daltons, onze buurtjes. We horen net hun vader zeggen dat ze nog drie rondjes om (onze) caravan heen mogen rennen. Volgens ons in de leeftijd van 2,3,4 en 5. Ze zijn de hele tijd aan het lachen. Gelukkig zijn het leuke, vrolijke mannetjes. Tikje druk, maar wel leuk.

Morgen gaan we voor 30 Pieterpadkilometers.