Rondwandeling 'De Kattelaarsput"
Zaterdag 12 december 2009 De Kampina
Spoordonk, route ‘De Kattelaarsput’, 24 km
Voornamelijk bewolkt, droog, koud windje, 2-5 °C
Vanmorgen reden we iets voor 7.00 uur weg richting Spoordonk (in de buurt van Tilburg). Eindelijk weer een weekend waarin we een wandeling konden gaan maken! Deze keer door het vennengebied De Kampina. Een rondwandeling, dus geen openbaar vervoer om van het beginpunt naar het eindpunt te komen.
Gisteravond waren we mee gegaan met een uilen-excursie. Hartstikke leuk (en spannend) maar het was wel laat geworden. We waren rond 23.30 uur pas thuis en daarna duurde het natuurlijk nog even voordat we slaperig genoeg waren om naar bed te gaan. Een kort nachtje dus…
Om 8.10 uur parkeerden we de auto bij de Bernadettekerk in Spoordonk. Het was net licht en nog rustig op straat. We liepen naar watermolen “Wijers oude jenever” om daarna de oever van het riviertje de Beerze te volgen. Het riviertje was vroeger recht getrokken, maar tegenwoordig kronkelt het weer vrolijk door het landschap. Er is een vistrap gemaakt en langs de Beerze zijn overstroomgebieden gemaakt. Een prachtig en nat natuurgebied is zich aan het ontwikkelen. Om ons heen veel natte gebieden en plassen, maar ook op de paden was het soms behoorlijk drassig. Grote, diepe plassen en veel modder. Bij een ven zaten een aantal aalscholvers in een kale boom, smienten, wilde eenden, ganzen en zwanen dreven op het water. Samen produceerden ze een aardig kabaal!
We kwamen uit op een verharde weg en liepen langs een geitenboerderij (met q-koorts?). Op de eikenbomen langs de weg zaten meerdere mannelijke Kleine wintervlindertjes. De verharde weg ging over in een onverhard pad en bracht ons naar een gebied met een grote plas en weide waar runderen rond lopen. We moesten goed opletten dat we niet in één van de vele vlaaien zouden stappen.
Een graspad door drassig bos leidde ons verder naar een vennengebied. Een stel koeien stond sloom naar ons te staren toen we voorbij liepen. Het pad kwam uit op een grote vlakte met grassen, heide en vennen: de Kampina. Een haas huppelde door het hoge gras, zijn oren er soms net boven uit stekend. We doorkruisten de natte vlakte en ontdekten de vervellingshuidjes van de Gewone spinselbladwesp (Acantholyda hieroglyphica) en de gallen van de Harsbuilvlinder (Retinia resinella).
Bij een ven was de oever vernieuwd. Een brede strook was afgeplagd en de meeste boompjes waren gekapt. Het zag er kaal uit maar het wordt vast heel mooi met een paar jaar tijd. We liepen verder langs de oever van het ven en kwamen uit bij een bosstrook. Bij een volgend ven zagen we vanachter een vogelkijkscherm een Grote zilverreiger staan. Andere vogels zagen we niet op het water… Wel zag ik vlak bij het scherm een Heidelieveheersbeestje zitten, veilig verstopt tussen de bast van een eik.
Een stuk verderop kwamen we bij het ‘Kogelvangersven’. Het was 11.45 uur, we hadden zo’n, 3½ uur gelopen en waren wel aan een pauze toe. Aan de oever van het ven gooiden we onze picknickkleden neer en legden onze vermoeide benen ten ruste. Het was frisjes, zeker wanneer we niet in beweging waren, maar toen de wind even ging liggen en het zonnetje door kwam werd het wat behaaglijker. Op het water en in het riet zagen en hoorden we geen vogels, het was stilletjes. Later kwamen er 8 zwanen over gevlogen, een mooi gezicht. Ook al was er verder weinig aan vogels te zien, we hadden een prachtig uitzicht. De rietpollen werden prachtig verlicht door de zon, ze hadden een rode gloed. Ook de schittering op het water was erg mooi.
Na een half uurtje pakten we onze spullen weer bij elkaar en gingen verder met het laatste deel van de wandeling. We zagen donkere wolken in de lucht en hoopten dat we het droog zouden houden. Meer vennen en drassige paden lagen op onze weg maar gelukkig bleef de regen uit. We verlieten het vennengebied en liepen weer richting Spoordonk. In een boom zag Remco een groot gezwel aan een tak zitten. Toen we het beter bekeken zagen we dat een specht er een nest in had gemaakt. Ook aan de achterkant zat een in/uitvlieggat. Leuk was dat op het moment dat we het nest zagen een Grote bonte specht zijn roep liet horen, alsof hij wilde laten weten dat we in zijn territorium waren (en een gaatje in ons hoofd zou maken als we te lastig werden?!).
De route bracht ons weer terug bij de Beerze en langs de oever volgden we het snel stromende water. We passeerden nog een aantal natte gebieden en genoten van de donkere wolken waar prachtige zonnestralen onder vandaan kwamen die het landschap beschenen. Het laatste stuk naar Spoordonk liepen we dezelfde route als vanmorgen op de heenweg. We volgden het pad langs de kronkelende Beerze en kwamen weer langs de vistrap. De Bernadettekerk van Spoordonk was in zicht. Daar waren we best blij mee, want we waren aardig moe. We merkten dat het weer even geleden was dat we een goede afstand hadden gelopen. Ook al waren we niet ‘total loss’, we voelden onze benen en voeten wel een beetje protesteren.
Om 14.40 uur kwamen we terug bij de auto, na een heerlijke wandeling, droog en soms zelfs zonnig. Door een prachtig gebied. Het was weer heerlijk! Op de terugweg hadden we nog een beetje file maar gelukkig duurde dat niet al te lang.
Toen we thuis kwamen hadden we nog even de tijd om bij te komen en ons iets op te frissen voor we de deur weer uit moesten, we waren namelijk uitgenodigd om bij een vriendin te komen eten. Heerlijk om na een wandeling niet zelf voor het eten te hoeven zorgen!
Al met al was het een vermoeiende en koude dag, maar vooral ook erg mooi! De natuurgebieden in Noord-Brabant zijn zeker de moeite waard om lekker te struinen. Niet alleen de omgeving is prachtig maar ook planten en beesten zijn interessant.
Een deel van deze wandeling hadden we al eens gelopen met het Pelgrimspad, maar deze route kan je nog wel vaker lopen zonder dat het gaat vervelen. We hebben het nu 2 keer in de winter gelopen, de volgende keer pakken we een ander jaargetijde. Kijken hoe het dan is. De klapekster zullen we dan misschien niet zien (het is voornamelijk een wintergast) maar de insecten en planten zullen bijvoorbeeld wel beter vertegenwoordigd zijn. Gebieden die het jaar rond iets te bieden hebben, heerlijk!