HOME

OVERZICHT

Links en tips CONTACT GASTENBOEK

 

Pieterpad

 

Vrijdag 17 september 2004 Kraampje langs de route

Holten - Vorden, station, ± 28 km

± 21°C, zonnig

 

Vanmorgen in Vorden stapten we om tien over acht op de trein (meer een tram) naar Zutphen. Het ding zat bomvol scholieren, maar gelukkig was het maar tien minuten staan voor we er waren. In Zutphen konden we kiezen om met de trein naar Deventer, en van Deventer naar Holten te gaan, of om in Zutphen de bus naar Holten te nemen. Als we voor de trein kozen moesten we op Deventer twintig minuten wachten maar waren we wel 5 minuten eerder in Holten. Kozen we voor de bus, dan zouden we dus ietsje later in Holten aankomen, maar hadden we wel een toeristische route. We kozen voor de bus.

Om kwart over negen stapten we uit de bus in Holten. Langs akkers en weilanden, eerst over zand, later over asfalt, liepen we naar de Schipbeek. Via een prachtige beukenlaan werden we langs de beek geleid. Wat verderop ging de route over een boerenerf, waar heel schattig een klein kraampje met allemaal flesjes drinken, koeken en zakjes drop. Er lagen ook bananen waar een prijsje op de schil stond geschreven. Plantjes en zaden kon je ook kopen. Er hing een prijslijstje en er stond een bakje om je geld in te doen. Een heel vriendelijk gebaar, en vol vertrouwen!

Lopend langs een andere boerderij begon een hond naar ons te blaffen, hij was heel hees, dus klonk heel aandoenlijk in plaats van vervaarlijk. Bij landgoed Verwolde kwamen we het bos weer in, waar een vrouw met twee honden stond. De kleinste was heftig naar ons aan het blaffen, en toen ik tegen hem zei dat ie heel stoer was kwam de grote hond ook om aandacht vragen. Gezellig zo. Na nog een kleine pauze kwamen we aan in Laren waar we ook snel weer verder gingen met de volgende etappe; 15 kilometer gehad, nog 14 te gaan. Dankzij de heerlijke zon lopen we in t-shirt en korte broek, dat is toch wel genieten. Nu zitten we aan de beek de Berkel, op ons kleedje, omdat het vorige picknickbankje door fietsende grijze duiven was bezet en het picknickbankje bij de Berkel hier voor onze neus werd weggekaapt door een ander stel fietsende bejaarden!

We hebben nog 9 kilometer te gaan en we voelen ons goed. Dat gaat dus wel lukken.