Vakantie Noorwegen 2009

Vrijdag 12 juni 2009 Laatste dag in het huisje

29 km gereden

Droog, redelijk lekker

Voor vandaag hadden we vrij weinig in de planning. We wilden de spullen in pakken en het huisje schoon maken zodat we morgenochtend vroeg konden vertrekken.

We begonnen de dag op ons gemakje en pakten tussen door het één en ander in. Tussen de middag reden we even naar Andalsnes om de laatste boodschapjes te halen, te tanken en even de e-mail te checken. Als eerste reden we naar de bieb, waar alle pc’s bezet bleken te zijn door tieners. Ze hadden waarschijnlijk pauze, dus we besloten dan eerst maar wat boodschappen te halen. Aangezien ik een verkoudheid had opgelopen had ik dringend behoefte aan zakdoeken. We hadden er op zich genoeg mee genomen, maar met de hoeveelheid snot die ik verloor hadden we daar niet genoeg aan. We vonden een soort Blokker-achtig winkeltje waar we een aantal zakdoeken kochten. Daarna haalden we wat boodschappen en gooiden de tank vol. Terug bij de bieb waren alle pc’s onbezet en konden we aan de gang. M’n moeder bleek op zoek te zijn gegaan naar de barbaren bij ons uit de steeg, die alles kort en klein knippen omdat ze er blijkbaar last van hebben. Eén van onze buren, door ons baardmans genoemd, had geen goed woord voor die mensen over; ze begonnen zielig te kuchen als hij aan het bbq-en was en sloten dan alle ramen en deuren. Een andere buurvrouw die ze sprak zei dat er bij haar altijd hortensia’s werden afgeknipt en ergerde zich ook. Uiteindelijk kwam m’n moeder bij de boosdoeners uit, maar mevrouw wilde niet mee komen en wilde ook geen gesprek aan. Te zielig voor woorden, maar ach… Misschien dat we met de andere buurtbewoners maar eens een soort van terugpest-complotje moeten opstarten…

’s Middags lazen we wat en pakten wat in, alles lekker rustig aan. Tijger was de hele dag bij ons, niet weg te slaan gewoon! Toen we bezig waren met de spullen in de auto plaatsen zat mevrouw telkens in de auto, ze vond het prachtig. Het leek wel alsof ze met ons mee wilde. Na het eten zochten we Olav op om gedag te zeggen. Hij was druk bezig in de stallen maar maakte alle tijd om een praatje te maken. Toen we zeiden dat Tijger met ons mee naar huis wilde, dat ze al klaar in de auto zat, moest hij wel lachen. Lovice kwam net terug van boodschappen doen en zei al dat ze haar van de week kwijt waren. Ja, dat klopte wel, toen zat ze bij ons gezellig te zijn. Olav zei ook nog dat zijn zoon naar het draadloos internet had gekeken en dat het niet aan Olav had gelegen dat het niet werkte, er bleek iets stuk te zijn. Hij was opgelucht dat hij er niets aan had kunnen doen. Ook vertelde hij dat ze wel willen dat alle huisjes toegang tot internet hebben en dat ze bezig waren een groter huisje te maken waar dan een bubbelbad en sauna in moest komen. Goed bezig!

Toen we rond 21.45 uur naar bed gingen, ik had net de deur op slot gedraaid en de benodigde twee stappen naar de slaapkamerdeur gezet, werd er op de deur geklopt. Ik deed de deur open en daar stond Lovice met vers gebakken wafels. Echt heel erg lief! Zoetigheid is mijn ding niet, maar Remco was er erg blij mee. Snel nog wat jam voor hem uit de auto gehaald waarna hij (een deel van) de wafels opsmikkelde.

Ik werd met het uur beroerder; al mijn holtes zaten dicht en deden zeer, lekker was anders. Toen ik wilde gaan slapen voelde ik me zo klote dat ik weer naar de auto ben gegaan om pijnstillers te zoeken. Ik neem vrijwel nooit wat in, en dit was een fikse ibuprofen, dus dat hielp wel even. Na een uurtje durfde ik het bed weer in, waar ik half zitten in slaap ben gevallen (liggen ging niet omdat ik zo benauwd was).