Vrijdag 20 januari 2006 De Scheendijk

Fort Uitermeer – Maarsseveense plassen, ± 25km

Bewolkt, voornamelijk lichte tot behoorlijke miezerregen, tussendoor af en toe droog of een flinke regenbui, ± 6°C

Iets voor 7.00 uur reden we weg. We hadden een extra vrije dag genomen aangezien we tijdens de maand- en jaarafsluit veel overuren hebben gemaakt. Dit weekeind hebben we afspraken waardoor het moeilijk is om te gaan lopen, dus dit kwam mooi uit. Om 7.25 parkeerden we de auto ergens bij Maarsseveen. Het was nog donker en ondanks dat we niet precies zagen waar we parkeerden wisten we wel dat het vlak bij de route en de bushalte was. Terwijl we stonden te wachten bij de halte kwam er een meisje aangelopen. Ze moest hetzelfde buurtbusje hebben. Ze begon een gesprekje met ons en al snel kreeg ik het idee dat ze niet helemaal spoorde. Ze bleek de buschauffeur leuk te vinden (ze kennen elkaar natuurlijk ook allemaal) en begon gelijk aan hem te vertellen dat ze binnenkort naar een gala ging waar Marco Borsato ook zou komen. Ze bleek helemaal MB-fan te zijn. Het was een grappig ritje en na 10 minuten stapten we uit bij Ziekenhuis Overvecht. De buschauffeur zei dat we lijn 30 konden nemen, die stond al klaar. Op de OV9292-internet uitdraai stond dat we lijn 1 moesten nemen, maar dit kon ook. Dus gingen we met lijn 30 naar station Overvecht om daar de trein naar Hilversum te nemen. Het was niet echt een station waar de halte was maar gelukkig hadden we het wel in de gaten. Het treinstation bleek iets verderop te zijn. We hadden alle tijd om een kaartje te kopen. Terwijl we op het perron op de trein stonden te wachten bleek dat er nog een trein naar Hilversum kwam, 10 minuten eerder dan de trein die op de uitdraai vermeld stond. OK, de trein had iets vertraging maar we waren wel iets eerder in Hilversum. We haalden er snel nog een flesje drinken en sigaretten want die waren we vergeten mee te nemen… Vanaf Hilversum gingen we met de intussen vertrouwde lijn 106 naar Nederhorst den Berg, Fort Uitermeer. De buschauffeur was iets te laat maar het was een heel vrolijke gozer. Hij had een foto van zijn vriendin of vrouw bij de strippenkaarten geplakt, zo lief! Om 9.25 uur (1.37 uur na vertrek uit Maarsseveen!!) konden we eindelijk beginnen met lopen.

Over het fietspad liepen we richting Nederhorst den Berg, langs de plek waar we met het Trekvogelpad de auto hadden geparkeerd, naar het Googpad, welke we toen ook gelopen hebben. Een kilometer verder, op de grasdijk, gingen we rechtsaf waar we de vorige keer rechtdoor moesten. De grasdijken waren nat en zompig. Bij elke stap spatte het modderwater op. De nieuwe wandelschoenen die ik afgelopen zaterdag had gekocht waren gelijk smerig. Langs de rand van de Spiegel- en Blijkpolderplas liepen we om Nederhorst den Berg heen om er aan de andere kant weer uit te komen. De eerste 6, zware kilometers zaten er op. Het was nog droog maar de lucht werd steeds grauwer. Langs de Vecht met veel woonboten liepen we richting Vreeland. Het begon zachtjes te miezeren maar dat mocht de pret niet drukken. We zagen 3 ooievaars, samen een beetje aan het rondlopen, op zoek naar voedsel.

Langs de Vecht liepen we verder richting Loenen, waar we even het dorp zijn ingegaan. Even daarvoor was de miezerregen toch wel wat erger geworden. Het was 12.00 uur en we waren wel toe aan een kleine pauze. Na even zoeken vonden we een café-restaurant waar we wat gegeten en gedronken hebben. We konden even bijkomen, droog, en ik kon mijn blaas legen. We waren halverwege de etappe met nog zo’n 12,5 km te gaan. Het bleef nog steeds aardig miezeren, bah.

Niet lang nadat we de eerlijke warmte en droogte van het eetcafé achter ons hadden gelaten kwamen we bij Nieuwersluis, een lekker suf dorpje. We liepen nog steeds langs de Vecht, met veel woonboten en mooie buitenhuizen. Het begon iets harder te regenen en toen we bij de Scheendijk over een graskade liepen (normaal verboden toegang maar met het Waterlinieboekje wel toegankelijk) kregen we een regenbui vol over ons heen. De wind kwam van rechts van ons, polderland, en bekogelde ons met harde, koude regendruppels. We hadden niet eens tijd om onze regencapes aan te trekken, zo hard regende het! De 1,5 meter brede kade zat ook nog eens vol met molshopen en molsgangen. We hadden het zwaar…

Na een kwartiertje werd de regen gelukkig weer iets minder maar droog was het nog niet en wij waren helemaal doorweekt. Over nog 2 graskades en door de regen heen ploeterden we verder naar het eind van de etappe. Gelukkig waren we onderweg eerst 3 ooievaars tegen gekomen en later nog 2 samen, leuk om te zien dat ze ook ’s winters vaker in Nederland blijven.

Door de polder liepen we naar Maarssen, nog steeds in de miezerregen. Vooruit, af en toe was het even droog. Aan het begin van het voetpad langs de Vecht bij Maarssen zijn we op het eerste het beste bankje gaan zitten dat we tegen kwamen. Moe. Natuurlijk begon het gelijk weer te regenen. Met een regencape onder onze kont en een regencape over ons heen zaten we bij te komen. Nou ja, een beetje dan, want we kregen het al snel koud in onze natte kleren. Langs de Vecht liepen we om Maarssen heen, om bij de auto en het eindpunt te komen. Bij het fort van Maarsseveen was de route iets aangepast; i.p.v. over de geasfalteerde Herenweg met veel verkeer werden we iets verder door geleid. Via 2 nieuwe en gladde bruggetjes gingen we weer een drassige graskade langs de Maarsseveense plassen op.

Eindelijk kwamen we om 15.40 uur bij de parkeerplaats waar de auto weer braaf op ons stond te wachten. Achter ons zagen we het wolkendek open breken en blauwe lucht tevoorschijn komen… We deden onze natte jas en trui uit en warmden snel de auto op. Even later waren we thuis waar we lekker droge kleren aan konden trekken.