HOME

OVERZICHT

Links en tips CONTACT GASTENBOEK

Waterliniepad

 

Zaterdag 11 februari 2006 De Plofsluis

Laagraven (Nieuwegein) – Culemborg, ± 22 km

Bewolkt, weinig tot geen wind, ± 3°C

 

Vanmorgen konden we maar moeilijk wakker worden; gisteren zijn we met Corry en Rien naar een concert van Rowwen Hèze geweest. Ze vierden hun 20-jarig bestaan in de Heineken Music Hall in Amsterdam. Het was geweldig, met o.a. Huub vd Lubbe als gast. Pas na enen ging ik slapen. Remco sliep een half uurtje eerder. Om 5.00 uur ging de wekker. Zwaar…

Toch reden we om 6.35 uur de straat uit. Rond 7.15 uur parkeerden we de auto bij station Culemborg, kochten de treinkaartjes en gingen met de trein naar Utrecht CS. Daar stapten we over op de tram naar Kanaleneiland. Om 8.05 uur stapten we uit, het was net licht, en moesten nog een heel stuk lopen voordat we bij het beginpunt kwamen. Na een halfuur lopen begonnen we eindelijk weer aan het Waterliniepad.

Al snel gingen we met een brug het Amsterdam-Rijnkanaal over naar de wijk Plettenburg. We konden de plofsluis goed zien. De plofsluis is in 1937 gemaakt om het kanaal op een snelle manier voor de vijand te kunnen afsluiten. In de sluis bevindt zich allemaal puin, als ze de bodem zouden opblazen zou het puin in het water storten. Waarmee het kanaal afgesloten zou worden. De sluis is nooit gebruikt en omdat het te smal werd voor de steeds grotere schepen hebben ze het kanaal nu om de plofsluis heen geleid.

We kwamen langs het fort van Jutphaas, liepen rond Plettenburg en kwamen nu aan de andere kant van de plofsluis uit. Langs het kanaal gingen we verder richting Tull en ’t Waal. Het fietspad leidde een paar honderd meter langs de snelweg en de polder. We werden van de auto’s op de snelweg afgeleid door een aalscholver die in de sloot voor ons uit zwom. Telkens dook hij onder water om een paar meter verder weer boven water te komen, naar ons te kijken, snel weer onder te duiken, etc., etc. We konden hem onder water mooi volgen door het spoor van luchtbelletjes. Toen we de aalscholver eindelijk hadden bijgehaald draaide deze zich snel om en dook weer onder water. Eindelijk kwamen we op een graskade; we hadden intussen zo’n 10 kilometer over alleen maar asfalt gelopen. We volgden de graskade langs de Schalkwijkse Wetering. Na ongeveer twee kilometer gras kwamen we weer op een fietspad uit. Iets verderop zijn we op een bankje gaan zitten voor een korte pauze. De korte pauze werd iets langer omdat we best wel moeie benen hadden van het stampen gisteravond bij Rowwen Hèze. We zaten heerlijk. Langs het water, met aan de overkant moerasbossen, gingen we verder. We kwamen weer langs verschillende forten. Bij Fort Honswijk bereikten we de Lek. We hoopten op een bankje met uitzicht op de rivier maar in geen velden of wegen was er eentje te bekennen. Ook was er geen plekje om ons kleed neer te leggen. Toen we langs een kleine inham kwamen, een toegangspad naar een weiland, hebben we ons kleed op het kleine stukje gras neer gelegd en keken we uit over de Lek en haar uiterwaarden, vol met ganzen.

Na 20 minuten werden we weer koud en stapten we op. Over de dijk kwamen we bij de pont die ons over de Lek naar Culemborg zou brengen. De pont lag aan onze kant te wachten op passagiers. Net voor ons kwam er een auto de pont op gereden en we dachten dat de schipper ons misschien nog niet gezien had en met de auto naar de overkant zou varen. Gelukkig had de schipper goed opgelet en ging pas naar de overkant toen wij ook aan boord waren. Aan de overkant verlieten we gelijk het Waterliniepad om door het stadje naar het station en de auto te lopen.

Om 13.45 uur kwamen we bij de auto. Het was een dag met veel asfalt maar het was heerlijk wandelweer en de omgeving was mooi. Ook de ganzen blijven leuk, vooral de geluiden die ze maken.

We beginnen trouwens steeds meer te twijfelen aan de afstanden die bij de kaartjes staan vermeld; bij zowel het Pieterpad als het Trekvogelpad liepen we 6 kilometer per uur, bij het Waterliniepad doen we er telkens zo’n 70 minuten of langer over. Een afstand van 4 kilometer deden we in 40 minuten, hier zijn het er 50. Er was zelfs een stukje van 3 kilometer waar we een uur over hebben gedaan! Ergens lijkt er iets niet te kloppen…