Zaterdag 4 augustus 2007 Nieuwsgierige koeien

Rijssen – Okkenbroek, ± 27 km

Zonnig, onbewolkt, lekker briesje, ± 26 °C

Vanaf gistermiddag werd het eindelijk een beetje zomerweer. We hebben lekker in de tuin gegeten, iets wat deze zomer tot nog toe bijna niet is gebeurd. Toch gingen we redelijk op tijd naar bed, want vanmorgen wilden we er weer vroeg uit om te lopen. En zeker omdat het lekker warm en zonnig zou worden wilden we op tijd starten. Het openbaar vervoer werkte ook niet helemaal mee, we konden eigenlijk alleen maar om 9.10 uur een buurtbus nemen. Een uur later kon ook nog wel, maar dan waren we zeker een half uur langer onderweg. We wilden de auto op ongeveer 10 kilometer van de bushalte af parkeren. Vanmorgen waren we iets later vertrokken dan de bedoeling was, om 6.00 uur, dus besloten we op een punt iets dichterbij de halte te beginnen. Een uurtje later reden we langs de plek waar we nu hadden willen beginnen, de buurtschool van Espelo, in het bos langs de provinciale weg. Nergens zagen we een parkeerplek dus reden we iets verder naar een volgend stukje van de route, nog iets dichter bij de bushalte. Nergens was een parkeerplaats, maar we vonden wel precies langs de route een stukje berm aan het begin van een zandpad. Dat moest het dan maar worden, in de hoop dat we geen bekeuring voor fout parkeren zouden krijgen. Langs het weggetje naar onze ‘parkeerplaats’ hadden we aan de kant van een sloot een reetje gezien, en omdat de route die we moesten volgen daar langs kwam hoopten we het diertje nog even te kunnen zien. Tot onze verrassing stond ie er nog, maar toen ie ons in de gaten kreeg rende hij snel de bosjes in. We liepen verder, vanaf het begin in een korte broek, maar door het vroege tijdstip en een fris windje hielden we onze trui nog even aan.

Langs verschillende boerderijen, en dus door boerenland en over polderweggetjes, liepen we in het zonnetje richting Okkenbroek. We kwamen langs een weiland met 5 koeien, die alle vijf op ons afgerend kwamen en naast elkaar aan de andere kant van de sloot ons aan stonden te kijken. Bij Okkenbroek sloegen we al voor het (mooie) kerkje een graspad in. Verderop, bij de boerderij Klein Oosterhuis, stond een bankje waar we even pauze namen. We waren al bijna bij de geplande bushalte en hadden nog een uur de tijd. Ook hier was een bushalte, ongeveer een kilometer voor degene waar wij de buurtbus wilden nemen. Tegenover het bankje liepen schapen in een weiland en het bankje zat erg lekker (helaas niet in de zon). De volgende etappe is net iets aan de korte kant dus besloten we om hier op het busje te stappen. Dat duurde nog een uur, maar we konden relaxed wat eten, drinken en genieten. Soms iets frisjes, maar heel goed uit te houden. Iets voor negen uur liepen we naar de halte en warmden een beetje op in het zonnetje.

Het buurtbusje werd gereden door een ouder mannetje, echt een opa, maar hij scheurde flink over de smalle weggetjes heen. Op deze lijn is een gewone strippenkaart niet geldig, maar omdat we de volgende etappe hetzelfde busje moeten nemen konden we een 4-ritten kaart kopen, wat toch weer voordeliger is dan 2x een 2-ritten kaart. Na een half uurtje door boerenland en wat dorpjes te hebben gereden kwamen we aan bij het NS-station van Deventer. We kochten kaartjes en bij een winkeltje nog een tijdschrift. Om 9.59 uur konden we in de trein naar Rijssen stappen en 20 minuten later stapten we daar uit.

Via een andere route dan de vorige keer kwamen we weer op het Marskramerpad. Het was een stuk warmer dan toen we op de bus stapte, dus een trui hadden we al niet meer aan. We liepen snel Rijssen uit langs een woonwijk en pakten de route weer op, naar een pad langs de Regge. We hoopten heel erg dat dit pad beter onderhouden was dan het pad van de vorige keer. In het begin zag het er goed uit, maar een stukje verderop werd het pad versperd door riet. Gelukkig geen brandnetels deze keer, nou ja, een paar dan. Na een aantal meter ‘jungle’ werd het pad weer wat beter. Er stonden ook veel bloemen waar veel bijtjes, vlinders en andere insecten op af kwamen. Bij een asfaltweg leidde de route ons naar de andere kant van de Regge, een lekker breed zandpad. We hoopten een bankje te vinden op het punt waar de route van de Regge afweek, maar helaas. Zoals bijna altijd waren we langs heel wat bankjes gekomen, maar op het moment dat we er eentje wilden kwamen we er natuurlijk geen tegen. We liepen verder met de hoop snel een plekje tegen te komen. We hadden het warm en we werden een beetje moe. Het was gewoon tijd voor een korte pauze. Het eerste bankje dat we tegen kwamen stond gelukkig heel mooi in de schaduw en we maakten er dankbaar gebruik van. We hadden een watermeloentje bij ons (en een plankje met een scherp mes), dus die werd aan stukken gehakt. De meloen smaakte heerlijk; goed sappig en lekker van smaak. We kikkerden er van op en begonnen aan het vervolg van onze wandeling. Onze voeten en benen hadden even rust gehad en de inwendige mens was ook verzorgd; we konden er weer tegen aan.

Op het station in Deventer hadden we veel wandelaars gezien, maar onderweg waren we bijna niemand tegen gekomen. Geen wandelaars en eigenlijk ook geen auto’s. Heerlijk rustig dus!

Opeens lieten we het zonnige boerenlandschap achter ons en liepen we door het bos. Het pad liep langzaam omhoog dus waren we blij met de schaduw van de bomen. Remco heeft nog een paar bosbessen gesnoept onderweg, maar wist van een vorige keer dat de vossebessen, die ook overal groeiden, echt niet lekker waren. We kwamen langs het Canadese kerkhof en liepen verder, richting een mogelijke pauzeplek. En dan natuurlijk wel in de schaduw. Het duurde weer iets langer dan we hadden gehoopt, maar we vonden langs de Heksenweg een mooi plekje in de schaduw. We hadden afgebakken stokbroodjes en broodjes mee, ham, fricandeau, eieren, tomaat, komkommer en augurk. En niet te vergeten mayonaise. Ook hadden we nog verschillende smeerkaasjes (brie, geit en schimmel). Erg lekker! Vooral met een drankje erbij natuurlijk. Na een vrij lange en relaxte pauze gingen we verder.

We kwamen door een mooi heidegebied, waar de heide al aardig paars was. We hoefden niet ver meer. Opeens lieten we het bos weer achter ons en kwamen we door polder/boerenlandschap. Via een zandpad kwamen we bij de provinciale weg waar we vanmorgen hadden willen parkeren. Via een tunneltje liepen we onder de weg door en kwamen langs de bosschool van Espelo. Na ongeveer een kilometer over bospaadjes kwamen we bij de auto aan, rond 16.15. We waren warm en moe, maar hadden weer een erg leuke wandeling achter de rug.