HOME

OVERZICHT

Links en tips CONTACT GASTENBOEK

Marskramerpad

 

 

Zondag 30 september 2007 Station Apeldoorn

Deventer – Klarenbeek, ± 16,5 km

Mistig, later bewolkt/zonnetje

 

Vandaag gingen we voor de 1e etappe van deel II van het Marskramerpad, de eerste wandeling na de vakantie. Ruim op tijd kwamen we aan bij station Klarenbeek. We namen de trein naar Apeldoorn en stapten daar over op de trein naar Deventer. Tijdens het wachten op de tweede trein kwam er een buitenlands meisje op ons af die vroeg waar er een telefooncel was. Wij hadden natuurlijk geen idee, waarop ze vroeg of ze dan met een mobieltje van ons mocht bellen, waar ze dan voor zou betalen, want ze moest echt heel dringend bellen. We hebben maar in slecht engels verteld dat we geen mobieltje hadden… Je weet het nooit toch? Jammer dat ze heel erg nodig moest bellen, maar dat is niet ons probleem. Wel lullig van ons, maar ja…

Ook was er nog even wat verwarring op station Apeldoorn; er werd omgeroepen dat de trein naar Deventer op perron nog wat zou vertrekken, vijf minuten eerder dan gepland. Dat was alleen niet de trein die wij zouden moeten nemen. Het leek er echter op dat we beter wel in die trein konden stappen dus deden we dat maar. Toen de trein was vertrokken werd er omgeroepen dat ‘onze’ trein vertraging had en deze daar dan last van zou krijgen. Dus was er besloten dat deze trein eerder zou vertrekken en iedereen zo toch nog op tijd in Deventer kon aankomen. Slim geregeld! Ze hadden dat op het station ook wel mogen zeggen, dan was het iets duidelijker geweest, maar goed.

De route leidde ons naar de overkant van het station, een park door. We kwamen langs een man die nu al aan een biertje zat (of nog steeds?). In het park was een gedeelte waar pauwen rond liepen en in kooien zaten parkieten, papegaaien en nog wat andere vogels. Een vijvertje met eenden, echt een soort van kinderboerderijtje. We werden naar de rand van Deventer geleid via steegjes en straatjes. Één van de steegjes was afgesloten i.v.m. werkzaamheden dus liepen we maar door en namen de eerstvolgende afslag naar rechts. Dat ging goed maar het pontje waar we de IJssel mee over zouden moeten steken zagen we nergens… Nergens een bordje voor de pont te zien, laat staan een bootje waarvan we dachten dat dat het wel eens zou kunnen zijn. Volgens het boekje konden we, als de boot vanwege hoogwater niet vaarde, ook door lopen en 500 meter verderop via de brug het water over steken.

Aan de overkant van de IJssel kwamen we langs een molen die blijkbaar boomstammen bewerkte; in het watertje ervoor lagen allemaal boomstammen. We liepen over de dijk langs de uiterwaarden. Er zaten veel vissers langs de rand van het water. We zagen veel reigers, waaronder ook een stelletje; een zilverreiger en een gewone blauwe reiger. We liepen onder de A1 door en even later verlieten we de uiterwaarden; we sloegen af richting Wilp. We liepen langs de rand van Wilp en gingen al snel weer een dijk op. De dijk was ‘bekleed’ met keitjes, wat niet erg lekker liep. Na ruim een kilometer (en in totaal zo’n 5,5 kilometer) kwamen we uit op een asfaltweggetje waar een bankje stond aan de kop z’n kant van een oude bomendijk. Een mooie plek om even rust te pakken. We aten en dronken wat. We zagen een eekhoorntje oversteken, iets verderop. Hij nam er de tijd voor, voor ons natuurlijk erg leuk, alle tijd om te kijken.

De route bracht ons verder via een landgoed en uiteindelijk kwamen we weer bij de oude Bandijk aan. Het pad kronkelde voort, door bos en grasland. Onderweg zagen we kleine watertjes, kolken of wielen, ontstaan door het draaiende water bij vroegere dijkdoorbraken.

We liepen een klein stukje over een schouwpad langs de Voorsterbeek en doken via een bruggetje het beukenbos aan de overkant in. Onderweg zagen we weer veel paddestoelen (o.a. rupsendoder), we konden goed merken dat de herfst was aangebroken. Door het bos liepen we het laatste stukje naar Klarenbeek toe. Remco was blij dat de etappe vandaag niet zo lang was want hij had veel last van zijn heup. Het was een lekkere wandeling op een mooie dag, en voor ons doen weinig kilometers.