Zondag 10 februari 2008 Voorjaar

Terschuur – Soest, ±30 km

Zonnig lenteweer, 0 – 13°C

Omdat we de afgelopen twee weekeinden ook al een etappe hadden gelopen hadden we voor dit weekeind andere plannen. Sinds vrijdag is het echter even lente, te mooi om niet te gaan lopen. Gisteren zijn we lekker aan het rommelen geweest in de tuin, Het was erg lekker weer en alle bloembolletjes die in bloei stonden gaven een echt voorjaarsgevoel.

Vandaag wilde Corry ons een slinger geven als we in de buurt gingen lopen. Dan hoefden we niet met het openbaar vervoer en konden we lekker op tijd van start. Om 7.15 uur kwam Cor ons ophalen, onderweg hadden we zicht op een prachtig roze rood gekleurde horizon. Een half uurtje later stapten we uit aan de rand van Terschuur. Vanaf hier zouden we naar huis lopen, ongeveer 30 kilometer. In de schemer maakte Cor nog een paar foto’s van ons en liet ons daarna achter.

We staken de snelweg over met een viaduct en maakten wat foto’s van de prachtige lucht. De afgelopen nacht had het licht gevroren, het was nog vrij frisjes. We passeerden de molen ‘Den Olden Florus’, en molen uit de 15^e eeuw. De vogels floten vrolijk hun ochtendlied, de lucht was prachtig, we genoten met volle teugen. Over een smal polderweggetje liepen we door het landschap. Het pad leidde ons een boerenerf op en even twijfelden we of we echt wel goed gingen. Voordat we verder liepen hadden we eerst even aandacht voor een leuke, oude Jack Russel en een net zo lief en oud ezeltje. In het land achter de ezel stonden 4 reetjes, hun witte kontjes mooi verlicht door de laagstaande ochtendzon. Er kam een iets jonger Jack Russeltje op ons afgelopen die ook graag aandacht wilde.

We liepen verder over het erf en bleken inderdaad een weggetje te volgen door het boerenland. We zagen twee kieviten die boven het land aan het baltsen waren. De geluiden en bewegingen waren geweldig om te horen en te zien. Dat was pas echt lente!! De route leidde ons nu langs de Barneveldse Beek, over een smalle en verhoogde bosstrook. Hier zagen we in totaal nog 14 reetjes. We zagen ook twee mensen in het land lopen die elke meter iets in de grond leken te doen. Een biologische boerderij??

Na ruim 6 kilometer lopen, vanaf het beginpunt, kwamen we langs Huize Stoutenburg. Het landgoed wordt weer gemaakt tot een Heerlijkheid, er komt meer aandacht voor de natuur. Daar moeten we over een paar jaar nog maar eens gaan lopen. De route ging een klein stukje door Stoutenburg en leidde ons daarna over een smal polderweggetje naar de rand van Leusden.

Vanaf Leusden liepen we over een graskade langs het Valleikanaal, kwamen langs en over de A28 en daarna bij Amersfoort. Bij Kinderboerderij ‘De Vosheuvel’ hebben we een korte pauze gehouden op een bankje. Het zonnetje was heerlijk. In een struik naast ons bankje zaten 6 mannelijke mussen een vrouwtjes mus achterna. Ze maakten behoorlijk veel kabaal en waren duidelijk in voorjaarsstemming!

Langs de Heiligenbergerbeek liepen we door Park Randenbroek naar de bebouwde kom van Amersfoort. We kwamen langs de Muurhuizen, huizen die aan de vroegere stadsmuur zijn gebouwd. Er zitten huizen bij uit de 15^e en 16^e eeuw. Er zaten mooie panden tussen. Via de Langestraat, de winkelstraat van Amersfoort, kwamen we bij de Varkensmarkt. De verleiding was te groot, bij Deli Franch zijn we op het terrasje gaan zitten en hebben in het zonnetje een broodje uit de oven gegeten. Het zat wel heel erg lekker, heerlijk om de warmte van de zon weer eens te voelen.

Iets na elf uur gingen we verder en liepen naar het station. We hadden nog ongeveer 15 kilometer voor de boeg voordat we thuis zouden komen. Op het station liepen we langs buslijn 70, de bus die ons met 20 minuten thuis zou kunnen brengen. We liepen er voorbij, bikkels dat we zijn. Intussen was het zo warm geworden dat we een trui uitdeden. We hadden nu nog verschillende laagjes dunne t-shirts en truitjes aan.

De route langs Dierenpark Amersfoort was iets veranderd door de uitbreidingen van het dierenpark. Zonder veel moeite volgden we de aangepaste route (al was er vrij weinig markering aanwezig) en liepen over een klein heideveldje en door het Monnikenbos. We liepen nu langs de Korte Duinen van Soest. Omdat het zo’n lekker weer was waren er heel veel mensen in het bos en de duinen, het was een drukste van jewelste. Iedereen genoot van het weer en de omgeving. Er waren ook veel wandelaars op pad. Bij camping ‘Het Nest’ gingen we even op een slagboom zitten om het viertal dat vlak voor ons liep wat meer voorsprong te geven. We liepen in hun nek te hijgen maar hadden geen zin om ze in te halen. We zaten nog niet op de slagboom of ze stonden alle vier stil. Ze snapten de route niet meer. Ze hebben daar ongeveer 3 minuten staan kijken welke kant ze op moesten. De routebeschrijving in het boekje was duidelijk; ‘kruis de toegangsweg van de camping en ga het bospad in’. Er was maar 1 toegangsweg, er was maar 1 bospad (ok, plus het bospad waar we vanaf kwamen) en als je een weg of pad kruist houdt dat normaal gesproken in dat je deze over steekt. We snapten niet wat ze niet begrepen… Iets later kwam een volgend stel en ook zij hadden moeite met de route. Wij hebben er ook wel eens moeite mee, maar hier sprak alles gewoon voor zich (vonden wij).

We gingen verder door het bos en kwamen uit bij Soestduinen. Overal stonden auto’s geparkeerd, iedereen was in het bos. De markering was minimaal maar omdat we de omgeving goed kennen was het hier voor ons niet zo moeilijk te volgen. Aan de rand van de Lange Duinen zijn we in het zand neer geploft. Het zonnetje scheen lekker op ons en we kwamen weer bij van de lange wandeling. Het was echt te lekker, hmm, wat een fantastisch weertje!

Ook al hadden we daar wel een tukje kunnen doen, we stonden op en gingen weer verder. Eigenlijk waren we vlak bij huis, maar de route liep anders dan de kortste route naar huis. Ook nu weerstonden we de verleiding voor de makkelijkste weg en hielden ons braaf aan de routebeschrijving. Uiteindelijk kwamen we bij het punt waar we de vorige keer van het Marskramerpad af waren gegaan. We hadden nu nog ongeveer 3 kilometer te gaan voordat we thuis waren. We waren moe maar dat haalden we wel! Rond 15.00 uur waren we thuis, rozig van het voorjaarszonnetje. Wat een geweldige dag om te lopen!