| Links en tips | CONTACT | GASTENBOEK |
Hoenderloo – Eerbeek ± 23km
Het is al even geleden dat we gelopen hebben. We hebben twee weekeinden over geslagen omdat het al drie tot vier weken regent. Het is een erg natte zomer! Voor vandaag zou de regen pas aan het eind van de dag komen dus wilden we het er op wagen. De laatste weken waren we ook erg moe, en afgelopen week hebben we op het werk een flinke verkoudheid opgelopen dus waren we lichamelijk een beetje zwakjes. We besloten dan ook om geen kilometer of dertig te gaan lopen maar het op ongeveer 23 km te houden.
Aangezien we ruim twee uur met het openbaar vervoer en wachten kwijt zouden zijn wilden we eerst een stukje lopen voordat we het openbaar vervoer zouden nemen. We zouden van Loenen naar Eerbeek lopen, vanaf daar naar Hoenderloo met bus, trein en bus, en dan weer lopend naar de auto in Loenen. Het kwam er uitgerekend op neer dat we rond zeven uur moesten vertrekken. Dat lukte aardig: om 7.10 uur reden we weg. De reis ging lekker en om iets voor achten stond de auto vlak bij de route geparkeerd en gingen we op weg.
Door de polder liepen we bij Loenen vandaan en kwamen al snel bij de rand van Eerbeek. Langs de rand van het dorp gingen we verder. De routebeschrijving klopte niet helemaal, misschien door nieuwbouw, maar we hadden mazzel dat de markering voldoende was om niet fout te lopen. We kwamen bij de Eerbeekse watermolen, een van de weinige bovenslagmolens in Nederland. Verderop zagen we twee eekhoorntjes die elkaar druk achtervolgden om de stam van een boom heen, van hoog naar laag, rond en rond. Ze waren zo druk dat ze ons niet zagen. Erg leuk!
Een half uur voordat de buurtbus zou komen kwamen we bij de bushalte aan. We liepen iets terug om daar op een picknickbank te wachten tot het 9.34 uur was en de bus voorbij zou komen. Het busje kwam inderdaad maar minderde geen vaart. Snel stak ik mijn hand op met daarin mijn uitdraai van het openbaar vervoer. Ik zwaaide ermee en de buschauffeur zag ons net op tijd. We namen plaats in het voertuig en kregen voor 1,50 p.p. een toeristische route van een half uur naar Zutphen. We kwamen door Hall, Tonden, Oeken, Voorstonden en Hoven. Over een smal landweggetje kwamen we Zutphen binnen en stapten uit bij het NS station. We kochten kaartjes voor de trein naar Apeldoorn, zochten de trein op en vonden een zitplekje. Na een kwartiertje waren we in Apeldoorn waar we de stad in zijn gegaan om ergens en lekker broodje te gaan eten. Het duurde even voordat we langs een Deli Franche kwamen. Het koste wat moeite om te bestellen: zo rustig als het er was, ze zagen ons blijkbaar niet. Uiteindelijk kwamen ze, nadat ik had gevraagd of we misschien wat mochten bestellen. Niet van harte, maar het mocht. Remco koos voor een baguette met tonijn en dillesaus, ik voor eentje met krabsalade. Al snel kregen we een bord met een baguette, daarbij een klein bakje tonijn/krabsalade, een plakje tomaat, een plakje ei, twee plakjes komkommer en een paar snippertjes sla. We moesten het blijkbaar zelf klaar maken, en het was eigenlijk net niet genoeg om je broodje lekker te beleggen, maar goed, het smaakte wel.
Een uur nadat we met de trein in Apeldoorn waren aangekomen stapten we in de bus naar Hoenderloo, waar ook veel toeristen (buitenlands) in stapten om naar park Hoge Veluwe te gaan. Toen we de bus uit kwamen om 11.40 uur (we waren om 9.34 uur vertrokken vanuit Eerbeek!!) liepen we zo snel mogelijk tussen de toeristen door en zochten het Trekvogelpad weer op.
Over een brede zandweg liepen we iets later Hoenderloo uit. Met zijn geoefende oog zag Remco aardsterren. Echt heel gaaf. Natuurlijk is het verboden, maar ik heb er wel eentje mee genomen. Waarschijnlijk is het een forse aardster, niet algemeen. Verderop zagen we eekhoorntjesbrood staan waar we, ook weer verboden, twee stuks van hebben mee genomen.
Weer iets later zag ik een hazelworm in de kant (deze niet mee naar huis genomen). Het was een hele mooie dikke. Ik kon alle foto’s maken die ik wilde, en het deed zelfs zijn tongetje naar buiten. We zagen cantharellen, maar ze waren niet goed genoeg om mee te nemen. De bossen waar we door heen kwamen stonden vol met bosbessen. Ze zagen er af en toe zo mooi uit dat we ze wel moesten plukken en opeten. Heerlijk! Remco heeft ook nog wat vossebessen geprobeerd, maar deze bleken (zoals ik hem al had verteld) zuur.
De route ging verder over een heideveldje en dook het bos weer in. Een stuk verderop waren we best wel toe aan een bankje, maar natuurlijk kwamen we er weer eens geen tegen. In het boekje stond dat we langs een slagboom zouden komen en dachten daar dan maar op te gaan zitten. Waar de slagboom had moeten zijn was er echter geen. Gelukkig was er iets verderop wel eentje. Deze stond open (schuin op de grond) dus hebben we hem gesloten om er op te kunnen zitten. Na een kleine tien minuten waren we weer wat bij gekomen en gingen verder door het bos.
Na een paar kilometer kwamen we bij de Vrijenbergerspring, waar we bijna gelijk onze grote pauze hebben genomen. We hebben onze voeten in het, behoorlijk koude, stromende water gedoopt waardoor ze snel waren afgekoeld. Heel koud, maar wel heel erg lekker. Na een half uurtje stapten we weer op, om na drie kwartier bij de auto in Loenen te komen. Het was kwart over vier, en zochten we een cafetaria op. Een lekker patatje gegeten, en daarna snel naar huis.