| Links en tips | CONTACT | GASTENBOEK |
Remco heeft een vrije dag, dus ging vanmorgen om half vijf de wekker… Tien voor half zeven reden we weg richting Eibergen. Anderhalf uur later hadden we de bushalte gevonden en de auto vlak bij, langs de route, geparkeerd. Samen met wat brugpiepers op hun eerste schooldag stapten we in een bus met nog veel meer brugpiepers. De halte er na stapten er nog meer in. Gezellig. We waren blij dat we een plekje hadden.
We moesten naar station Lievelde om daar de trein naar Vorden te nemen. We stapten uit maar twijfelden of we wel station Lievelde waren. Remco vroeg het aan de chauffeur, en die zei ja. Ik denk dat ie dacht dat Remco vroeg of hij daar naartoe ging want we waren dus mooi niet op station Lievelde! Konden we een half uur wachten… Het was nog mistig en koud ook dus we baalden wel even. Daar waren we dan vroeg voor op gestaan. Op station Lievelde aangekomen hadden we precies genoeg tijd om kaartjes te kopen en naar het perron te lopen. Via Ruurlo kwamen we bij Vorden waar we om kwart over negen uitstapten.
We liepen naar kasteel Vorden waar we de route weer oppakten. Het eerste stuk ging helaas over asfalt maar al snel liepen we op een zandpad welke we een paar kilometer langs akkers, weilanden en bos volgden. We kwamen over een breed bospad wat ze hadden opgehoogd waardoor het grootste deel zo zacht was dat je er niet op kon lopen. Gelukkig was er aan de zijkant nog een klein strookje waar het lopen nog enigszins te doen was.
Cor belde; in Soest regende het al een tijdje. Bij ons was het echter droog en het zonnetje scheen zelfs af en toe. We kwamen langs Ruurlo en begonnen na 2,5 uur lopen wel moe te worden. Een paar kilometer verderop zou een bankje moeten staan, daar wilden we wel even pauzeren. Het bankje kwam niet maar we vonden een leuk plekje op een wandelpad langs een klein watertje, met een weiland tegenover ons. Een koe kwam nieuwsgierig naar ons toe en even later kwamen er 12 andere dames vanuit de verte aan gerend en gelopen. Terwijl wij zaten uit te rusten staarden 13 nieuwsgierige koeien ons aan. Het was echt een heel leuk pauzeplekje. De lucht werd echter steeds dreigender dus stapten we weer op. Toen de koeien merkten dat we echt weg gingen kwamen ze snel achter ons aan gelopen.
Asfalt en zandwegen wisselden elkaar lekker af, waarbij we gelukkig meer zand dan asfalt hadden. Bomen, bos, akkers en weilanden wisselden elkaar ook mooi af, het was zeker geen saaie route. We kwamen bij de Platvoetsedijk, en aangezien we vandaag nog geen plaatsnaambordje waren tegen gekomen (en er hoogstens nog maar 1 zouden tegen komen) zette Remco deze op de foto (ik had mijn APS-je thuis laten liggen, stom…).
Iets verderop kwamen we bij iets wat ooit een vennetje was. Nu was het meer een drassig bosje, geen water te zien. We liepen bijna te ver toen de in het boekje vermelde slagboom er niet meer bleek te zijn, maar we letten goed op en zagen net op tijd een kruis. Daarna kregen we jammer genoeg weer 2,5 km verharde weg, maar toen we dat gehad hadden konden we gaan uitkijken naar een plek voor onze grote pauze.
Het duurde iets langer voor we het pauzebankje tegen kwamen dan we hadden verwacht, en we waren best moe. Het bankje stond onder wat bomen, met uitzicht op koeien en een mooie oude hoeve uit 1770, hoeve Wollink. Na een heerlijke pauze (met donkere luchten) liepen we verder door het bos, en later over voornamelijk onverharde paden, naar Eibergen.