Zaterdag 24 december 2005 Uit de bocht

Diemen (Muiderstraatweg) – Hinderdam, ± 20,5 km

Bewolkt, geen wind, ± 8°C

 

De dag voor kerst. Voor morgen hebben we een 6-gangen lunch gepland voor 13 personen. Door ons verzorgt. Eigenlijk hadden we dus helemaal geen tijd om vandaag te lopen, maar begin deze week zag ik op internet dat het vandaag de laatste dag van het jaar was dat het pontje bij Nigtevecht zou varen. Juist de pontjes zijn zo leuk en horen er ook echt bij. De hele week zijn we druk geweest zodat we vandaag toch konden gaan lopen. Dan lopen we woensdag naar Hilversum en maken we het zaterdag, de laatste dag van het jaar, af door naar huis te lopen. Wat gaat dat dan opeens snel.

Nadat we vanmorgen Tommie hadden uitgelaten stapten we in de auto en waren rond 8.00 uur in Nederhorst-den-Berg. We reden iets verder door en kwamen bij de juiste bushalte, precies op de route. De auto moesten we iets verderop parkeren. Om 8.15 uur kwam de bus die ons naar Weesp zou brengen. Daar moesten we bij een bepaalde bushalte overstappen op een bus naar Diemen. De buschauffeur wist niet welke bushalte dat was maar wilde ons blijkbaar zo graag helpen dat hij, al rijdend, in het schemerdonker op zijn kaartje probeerde te lezen en daardoor eerst de berm in reed om daarna met een wilde slinger op de andere weghelft terecht te komen. Het was maar goed dat het nog zo vroeg en dus rustig op de weg was. Het ging allemaal maar net goed maar aan de chauffeur was niets te merken; hij reed verder zonder iets te zeggen.

Toen we bij Weesp kwamen vroeg hij nog eens welke halte we moesten hebben en reed daarna bij elke halte langzaam voorbij om de haltenaam te kunnen lezen. We kwamen de juiste halte niet tegen maar kwamen wel tegelijk met onze bus naar Diemen aan. We stapten in en ook nu moesten we vragen of hij ons bij de juiste halte wilde afzetten. Na het voorvalletje met de eerste chauffeur wilden we eigenlijk niet het risico lopen om alsnog een ongeluk te krijgen omdat de chauffeur voor ons aan het zoeken was. Wij konden er natuurlijk ook niets aan doen, die man was gewoon onverantwoord bezig, maar toch durfde ik eigenlijk niet nogmaals om hulp te vragen. Toch deed ik het en helaas, de chauffeur wist het niet. Lekker handig. Gelukkig duurde het nog een tijdje voordat deze bus zou vertrekken en de man vroeg of we een kaartje bij ons hadden van waar we er uit moesten. Zo vroeg op de ochtend stonk de beste man al behoorlijk naar zweet maar hij deed wel 5 minuten zijn stinkende best om de juiste halte te bepalen. Het wandelkaartje was nogal onduidelijk en volgens mij stond de halte er net niet op. Door middel van een vragenspelletje over de omgeving dacht hij toch de juiste halte te weten, vlakbij de tramhalte en het stuk grond dat werd gesaneerd, wat wij ons wisten te herinneren van de vorige keer.

Rond 8.40 uur vertrokken we vanaf het station, reden heel Weesp door, daarna naar Amsterdam zuid-oost, dwars door de Bijlmer met al haar aftandse, lelijke en half afgebroken flats en pikzwarte mensen, om daarna via Duivendrecht naar Diemen te gaan. Duivendrecht is een piepklein dorpje dat helemaal is ingebouwd. Het heeft een leuk kerkje maar als je er vanaf de ene kant naar kijkt zie je de grote, moderne Arena erachter. Zonde. Na een lange omweg en 50 minuten later kregen we eindelijk het seintje dat we bij de halte waren waar we er uit moesten. Na een paar honderd meter lopen konden we eindelijk beginnen waar we de vorige keer van de route waren afgegaan. Langs het industrieterrein liepen we via een drassig gebied naar het Diemerbos. Het was een vrij jong bos en nu alle bomen kaal waren ontging het bosgevoel ons volledig.

We liepen verder langs het water van de Gaasp, waar we overigens allebei nog nooit van gehoord hadden, en liepen via Driemond naar Weesp. Toen we over een brug het Amsterdam-Rijnkanaal over staken zagen we weer parkieten rond vliegen. Langs het water liepen we Weesp in. We werden saai omgeleid, waarschijnlijk zodat de route langs het station zou leiden. We kwamen terug bij het centrum en werden via een park en een heel leuk straatje met allemaal houten huisjes naar de rand van Weesp geleid.

We kregen eindelijk, na heel veel weken Trekvogelpad, weer eens gras i.p.v. asfalt of een andere verharding van de wegen. Het was echter wel een heel erg drassig dijkje waardoor we bij elke stap weg glibberden of in de blubber weg zakten. Dat maakte het al met al wel zwaar en we waren bijna blij toen we weer asfalt onder onze vermoeide benen en voeten hadden.

Zelfs het stampen in een grote regenplas kreeg de kleiige modder niet van onze schoenen en schoenzolen. We liepen verder over een smal weggetje langs de Vecht, op zoek naar een pauzeplekje. Bij Zwaenwijck, een voormalig herenhuis of klooster of zo, zijn we op één van de drijvende aanlegsteigertjes op de Vecht gaan zitten. Terwijl het water onder ons door kabbelde genoten we van het zitten en het prachtige plekje. Later zouden we precies aan de overkant weer voorbij lopen, op weg naar de auto. Nu eerst nog even rust en de meerkoetjes voeren. Toen we er weer klaar voor waren gingen we verder en kwamen al snel in Nigtevecht.

Hier moesten we met het pontje de Vecht over. In het hutje bij het pontje zat een man een banaan te eten en tv te kijken. Hij kwam snel zijn hok uit, startte de motor en zette ons, gratis, over. Aan de overkant van de Vecht, met een paar woonboten, liepen we langs de rand van Nederhorst den Berg verder. De Vecht volgend richting fort Hinderdam kwamen we om 14.00 uur bij de bushalte en de auto uit.

Het was lekker om zo ontspannen te lopen, ook al waren we druk. En voor 24 december was de temperatuur behoorlijk aangenaam. Omdat er ook geen wind stond, konden we zonder jas lopen. Heerlijk.