Zondag 18 december 2004 Schaap gered?

Amersfoort Koppelpoort – Paleis Soestdijk, 21km + ?? (Soest - Amersfoort)

Onbewolkt, ± 0ºC

Drie maanden geleden hebben we van Vorden naar Doetinchem gelopen. Hierna zijn we erg druk geweest op het werk en hadden we bijna elk weekeind een verjaardag, dus helaas geen tijd meer over om te Pieterpatten.

Dit weekeind hadden we eindelijk weer tijd (en zin) om een flink stuk te lopen. We wilden eigenlijk gisteren gaan maar er was regen en hagel voorspeld, terwijl het er voor vandaag mooi uit zag. Bijkomend iets was dat de honden, zowel Tommie als Simba, van zaterdag op zondag bij ons logeerden. Dan is Doetinchem  wel ver weg. De honden moesten natuurlijk ‘s middags ook weer uit…

We kozen er voor om dus maar niet te gaan Pieterpatten, maar om aan het Utrechtpad te gaan beginnen. Dit streekpad is 163 km lang, lekker dichtbij en dus lekker voor tussendoor. De etappes zijn veel onhandiger ingedeeld dan bij het Pieterpad, (bijvoorbeeld etappes van 15 km en andere van 40 km), maar hier heb ik intussen al een nieuwe indeling voor gemaakt.

Het plan was om rond half negen ‘s ochtend de honden uit te laten, bij Corry thuis te droppen en de bus naar Amersfoort te nemen. Stap één en twee verliepen soepel alleen blijkt de bus in het ‘gehucht’ Soest op zondag echter pas om half elf te gaan rijden. Dat hield in dat we nog anderhalf uur moesten wachten... We konden dus net zo goed naar Amersfoort gaan lopen en daarmee wat extra kilometers maken. Het had vannacht gevroren, dus de tocht door de polder was prachtig. Natuurlijk hadden we ook over de Birktstraat naar Amersfoort kunnen lopen, maar een polderweg is toch leuker dan een doorgaande route, ook al is hij misschien iets langer.

Het vroege zonlicht in de polder weerkaatste oogverblindend op het dunne laagje ijs dat op het asfalt lag. De vacht van schapen was prachtig bedekt met rijp. Na een klein maar mooi uurtje lopen kwamen we bij het industrieterrein van Amersfoort. Helaas geen leuk pad langs de Eem, wel de route om op het Utrechtpad te komen.

Het industriegebied achter ons latend kwamen we bij het officiële startpunt voor vandaag en begonnen daarmee aan het Utrechtpad. Via Hoogland liepen we door de Eempolder richting Baarn, af en toe langs de Eem. Vlak voorbij Hoogland zagen we een schaap met zijn poten omhoog in de wei liggen. Op het land er naast was een man bezig in een schuur, dus hebben we hem aangesproken. Eerst zei hij heel stug dat het niet zijn land en schapen waren, maar later ontdooide de man en zei zo wel even te gaan kijken.

De temperatuur lag onder het vriespunt maar het zonnetje scheen heerlijk, ze verwarmde ons zelfs. Ook van lopen krijg je het warm; koude handen en voeten hebben we niet gehad. Vlak voor Baarn, na drie en een half uur lopen, hebben we ons fleecekleed (met plastic onderkant) op de oever van de Eem neergelegd. Even het lichaam, vooral de benen en voeten, laten rusten. De flacon met whisky zorgde voor wat extra warmte, het fleecekleed zorgde voor een warme kont en het zonnetje zorgde voor de rest.

De route ging verder door Baarn, en bij Paleis Soestdijk zijn we van de route afgegaan richting een patatje bij Nieuwerhoek. (extra info; Bernard is zo’n drie weken terug overleden, het paleis staat nu leeg)

Via de Eng zijn we, half strompelend, naar Corry gelopen om daar Tom en Simba op te halen voor een rondje bos. Om iets over drie sprongen de honden schoon in de auto. Wij stapten moe in. Om half vier sprongen de honden weer in de auto, nu zwart van de modder. Wij bekaf.

Lopen gaat ons nu wat moeilijk af, maar het was erg lekker om weer eens een wandeling te maken.